Η έρευνα δείχνει ότι όταν τα ζευγάρια επιλέγουν να παντρευτούν σε ορισμένες, ασυνήθιστες ημερομηνίες γάμου αυξάνουν τον κίνδυνο για διαζύγιο έως και 37%.
Όλοι γνωρίζουμε ένα ζευγάρι που επέλεξε να παντρευτεί σε μια ειδική ημερομηνία, για παράδειγμα στις 10 Οκτωβρίου 2010 (10-10-10) ή στις 2 Ιανουαρίου 2003 (1-2-03). Άλλα ζευγάρια επιλέγουν ημερομηνίες ρομαντικής ή άλλης σημασίας, όπως η Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, η Πρωτοχρονιά ή τα γενέθλια ενός από τους συντρόφους.
Ποιοι επιλέγουν το διαζύγιο ύπνου και τι θα τους συμβεί;
Μερικά ζευγάρια επιλέγουν περίεργες ημερομηνίες γάμου όπως την Πρωταπριλιά, τις Απόκριες ή την επέτειο ενός εθνικού ή ιστορικού γεγονότος. Η αμοιβαία επιλογή τέτοιων ασυνήθιστων ημερομηνιών αναμφίβολα μεταδίδει κάτι για τα (κοινά) χαρακτηριστικά της προσωπικότητας των συζύγων. Αυτό μπορεί να είναι ένας θετικός παράγοντας που δείχνει ομοιότητα, ή προδιάθεση σε προκαταλήψεις ή τάση να εκτιμάται η πρωτοτυπία έναντι της ουσίας.
Όμως, παρόλο που η επιλογή μιας δημοφιλής ή ασυνήθιστης ημερομηνίας γάμου σίγουρα θα βοηθήσει και τους δύο συντρόφους να θυμούνται την επέτειό τους, μπορεί να μειώσει τη συμμετοχή στο γάμο, ένας παράγοντας που έχει συνδεθεί με υψηλότερο ποσοστό διαζυγίων. Από την άλλη πλευρά, η επιλογή μιας δημοφιλής ημερομηνίας για το γάμο μπορεί να αυξήσει το κόστος του γάμου, άλλος ένας άλλος παράγοντας που συνδέεται με υψηλότερο ποσοστό διαζυγίων.
Πώς επιλέγουμε λοιπόν την ημερομηνία γάμου;
Σύμφωνα με έρευνα που καθιερώνει μια σύνδεση μεταξύ της επιλογής της ημερομηνίας του γάμου και της διάρκειας του γάμου, η απάντηση είναι: προσεκτικά. Έρευνα από τον Jan Kabátek και τον David C. Ribar με τίτλο «Not your lucky day» εξέτασε τη σχέση μεταξύ συγκεκριμένων ημερών γάμων και διάρκειας γάμου.
Χρησιμοποίησαν ολλανδικά μητρώα γάμων και διαζυγίων από το 1999 έως το 2013, συγκρίνοντας τη διάρκεια των γάμων που ξεκίνησαν σε συνηθισμένες ημερομηνίες με αυτούς που ξεκίνησαν σε ασυνήθιστα δημοφιλείς ημερομηνίες. Προσδιόρισαν διάφορους τύπους δημοφιλών ημερομηνιών, συμπεριλαμβανομένης της Ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου και των ημερών που ήταν αριθμητικά διακριτές—όπως ημερομηνίες με τις ίδιες ή διαδοχικές τιμές αριθμού (π.χ., 9.9.99, 1.2.03). Έδειξαν ότι το ποσοστό των γάμων σε τέτοιες ημερομηνίες ήταν 137 έως 509% υψηλότερο από ό,τι σε συνηθισμένες ημερομηνίες.
Εδώ έρχεται το ενδιαφέρον και το και ατυχές μέρος του ευρήματος. Ο Kabátek και ο Ribar διαπίστωσαν ότι οι πιθανότητες διαζυγίου για τα ζευγάρια που παντρεύτηκαν σε ειδικές ημερομηνίες ήταν 18 έως 36% υψηλότερες από ότι για εκείνα τα ζευγάρια που είχαν παντρευτεί σε συνηθισμένες μέρες.
Ακόμη και αφού έλεγξαν χαρακτηριστικά ορισμένων ζευγαριών που θα μπορούσαν να εξηγήσουν μερικούς από τους υψηλότερους κινδύνους διαζυγίου, βρήκαν ότι οι γάμοι σε ειδικές ημερομηνίες ήταν πιο ευάλωτοι, δημιουργώντας πιθανότητες διαζυγίου που ήταν 10-17% υψηλότερες σε σύγκριση με τους γάμους σε συνηθισμένες ημερομηνίες. Βρήκαν ότι αυτές οι σχέσεις είναι ακόμη πιο δυνατές για ζευγάρια που κάνουν τον πρώτο τους γάμο.
Η θεωρία πίσω από την ημερομηνία
Στη μελέτη τους, οι Kabátek και Ribar αναγνωρίζουν αρκετές πρακτικές εκτιμήσεις που επηρεάζουν την επιλογή μιας ημερομηνίας γάμου. Σημειώνουν ότι η επιλογή μιας ασυνήθιστης ημερομηνίας μπορεί να μειώσει την προσέλευση του γάμου, ενώ η επιλογή μιας δημοφιλής ημερομηνίας θα μπορούσε να μειώσει τις πιθανές επιλογές διαθεσιμότητας του χώρου και να αυξήσει το κόστος του γάμου.
Επικαλούνται προηγούμενες έρευνες που αποδεικνύουν ότι οι γάμοι με υψηλές τιμές, η χαμηλή προσέλευση σε γάμους και οι λιγότερο επίσημες τελετές, οδηγούν σε λιγότερο ανθεκτικούς γάμους.
Εξηγούν, ωστόσο, στη μελέτη τους, «Αν βάλουμε στην άκρη τις προκαταλήψεις και την αριθμολογία, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί μια αιτιολογική εξήγηση για την ίδια την ημερομηνία του γάμου. Δεν βλέπουμε αυτές τις ειδικές ημερομηνίες ως αιτιώδεις. Αντιθέτως, βλέπουμε την επιλογή μιας συγκεκριμένης ημερομηνίας ως δείκτη για άλλες πτυχές του γάμου, τα χαρακτηριστικά του ζευγαριού, ακόμη και την εξέλιξη της σχέσης τους».
Επίσης οι κλειστοί ή μικρότεροι γάμοι, θα μπορούσε να υποδηλώνει ότι το ζευγάρι στερείται σημαντικής κοινωνικής υποστήριξης ή αισθάνεται άβολα μέσα στο κοινωνικό του δίκτυο. Από την άλλη πλευρά, αναγνωρίζουν ότι τα ζευγάρια μπορεί σκόπιμα να επιλέξουν μικρότερες ή λιγότερο περίπλοκες γαμήλιες τελετές, εάν έχουν λιγότερη ανάγκη για κοινωνική επικύρωση λόγω της μεγαλύτερης εμπιστοσύνης για την απόφαση γάμου τους.
Συγκεκριμένα αποτελέσματα που συνδέονται με συγκεκριμένες ημερομηνίες
Οι Kabátek και Ribar εξέτασαν τη συσχέτιση μεταξύ της διάρκειας του γάμου και των συγκεκριμένων ημερομηνιών. Βρήκαν ότι το ποσοστό των διαζυγίων ήταν:
- 37% υψηλότερο για τους γάμους του Αγίου Βαλεντίνου, 14 Φεβρουαρίου.
- 26% υψηλότερο για τους γάμους που η ημερομηνία τους επαναλαμβάνει αριθμούς, π.χ. 10 Οκτωβρίου 2010 (10-10-10).
- 18% υψηλότερο για τους γάμους με χρονική σειρά όπως π.χ. 1 Ιανουαρίου του 2003 (1-2-03)από ότι για τους συνηθισμένους γάμους.
Όσον αφορά την απόδοση στα χαρακτηριστικά και τις ευπάθειες των ατόμων που εμπλέκονται, διαπίστωσαν ότι τα ζευγάρια που επέλεξαν να παντρευτούν σε ειδικές ημερομηνίες έτειναν να έχουν μειωμένο μορφωτικό επίπεδο, είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν παιδιά που ήδη ζούσαν στο σπίτι τους, είχαν περισσότερες πιθανότητες να αποκτήσουν ένα ή να ξαναπαντρευτούν και οι δύο σύντροφοι και ταίριαζαν λιγότερο από τα ζευγάρια που παντρεύτηκαν σε συνηθισμένες ημερομηνίες.
Δεν είναι απλώς μια ημερομηνία
Σίγουρα, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η επιλογή μιας ιδιαίτερης ημερομηνίας για έναν γάμο θα ανατρέψει την επιτυχία του. Πολλά ευτυχισμένα ζευγάρια που επέλεξαν χαρακτηριστικές ημερομηνίες γάμου παραμένουν ευτυχισμένα και ερωτευμένα μετά από χρόνια γάμου. Πιο πιθανό, για ορισμένα ζευγάρια, ορισμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας τους μπορεί να επηρεάσουν τόσο την επιλογή μιας ασυνήθιστης ή ξεχωριστής ημερομηνίας όσο και την επιτυχία της σχέσης.